Engeland: Londen

Maandag, 6 september 2004, alweer de laatste dag dat ik Londen mag aanschouwen. Ontbijt is dit keer in dezelfde ruimte als de mensen die Continental Breakfast hebben besteld. Ik zie de bacon en eggs voorbij komen en ben blij dat ik gewoon lekker croissantjes en melk met muesli kan eten. Na het ontbijt pak ik mijn spullen, zeg mijn hotelkamer gedag en laat mijn grote reistas achter bij de hotelbalie.

Vandaag staat de Tower Bridge op het programma. Bij Tower Hill stap ik uit en loop via de Dungeons naar het water van de Thames. Daar is een fototentoonstelling op de boulevard met de naam 'I Witness'. Indrukwekkende foto's op een mooie manier gepresenteerd. Dat wil ik later ook wel! Via de Tower Bridge kom ik uit bij de 'Tower of London'. Daarna zoek ik de metro weer op en besluit niet meer naar Nothing Hill te gaan, want dat gaat te lang duren. Op goed geluk pak ik de halte Liverpool Street. Hier loop ik de Marks & Spencer in om lunch te halen. Het is maandag en alle werklui hebben hetzelfde plan. De rij loopt door de hele winkel. Grappig dat er ook maar één rij is. Bij de kassa aangekomen blijkt dat er wel 10 kassa's zijn, maar via een nummerbordje word je verwezen naar de juiste kassa. Een mooi systeem, waarbij nooit iemand voor zijn beurt gaat, nadeel is wel dat die ene rij door de hele winkel loopt.

Buiten op de trap eet ik mijn Mexican Chicken SSP (weet niet meer waar de SSP voor staat) op. Ik vraag aan twee meiden naast mij of hier in de buurt nog wat te doen valt. Ze weten het niet, want komen zelf uit Zweden. Wel geven ze aan dat het vooral banken zijn die in deze buurt aanwezig zijn. Dat is ook wel te zien aan alle pakken op straat. Door het Financial District loop ik tegen de St Pauls aan en zie ik de Millenium Bridge nu vanaf de andere zijde.

Via BlackFriars keer ik richting King's Cross, want ik heb niet heel veel tijd meer om nog wat leuks te doen. Op Leicester Square stap ik uit en loop naar de Cinema Store. Het beeldje van Elvis raakt me nog steeds en ik besluit hem te kopen. Het is Elvis met zijn zwart leren oufit aan tijdens zijn comeback show in 1968. De houding met zijn gitaar en één been op het stoeltje, zo had ik hem toen wel vast willen leggen als het had gekund. Had ik in die tijd geleefd dan was ik vast een soort van fan geweest van zijn muziek. Nu heb ik alleen de number 1 hits cd.

Blij met het beeldje ga ik met een voldaan gevoel terug naar het hotel. Ik haal me tas op en vraag de kortste weg naar Waterloo Station aan het hotelpersoneel. Hij raadt me aan met de bus te gaan, maar ik wil met de metro. Hij haalt me toch over en ik loop richting bus.

Na een kwartier in bus 341 te hebben gezeten, kom ik erachter dat ik in Camden zit... shit verkeerde kant. Ik stap de bus bij de volgende halte uit en haast me naar de andere kant. Ben ik toch nog in Camden geweest. De rit met de bus duurt op deze manier natuurlijk veel te lang, maar ik heb ruim tijd uitgetrokken en kom op Waterloo precies een half uur voor vertrek aan. Dat is dus precies op tijd, want je hebt een half uur eerder de check-in tijd. Alles loopt op rolletjes.

Bij de paspoort controle worden een 5-tal arabieren grondig gecontroleerd alvorens ze uiteindelijk een stempel in hun paspoort krijgen en door mogen. Ik daarentegen hoef me paspoort al bijna niet eens te laten zien. Dat geeft je wel een raar gevoel, een soort van schaamte dat je zomaar door mag lopen en die anderen niet, maar vanuit risico calculatie gezien is het wellicht een logische benadering in deze tijdsperiode waarin we leven.

In de trein zoek ik een andere plaats op dan die me via de ticket is toegewezen. Voorruit rijden is veel leuker. Ik heb het geluk dat ik uiteindelijk de hele reis op deze plaats kan blijven zitten. Terug in Brussel nuttig ik snel een patatje en kan ik plaatsnemen in een Nederlandse trein (die met die oranje stoelen, beter!). Thuis plof ik alle spullen op de grond en duik mijn bed in.

Een korte vakantie waarin ik veel heb beleefd en waar zowaar eigenlijk alles goed is gegaan. Ik heb nog lang niet alles van Londen gezien en zou graag nog een keer terug gaan en wellicht pak ik dan weer de trein. Want het is fijn om je bagage ten alle tijden bij je te hebben en in hartje Londen uit te stappen. Voor herhaling vatbaar!

Terug naar het reisverslag van vrijdag

	Dungeons		Tower Bridge
	'I Witness' fototentoonstelling		Tower Bridge
	Tower Bridge		'Tower of London'
	'Tower of London' guards		Marks & Spencer, in de rij voor de kassa
	Financial District Bank		St Pauls in de steigers
	Having a break		St Pauls
	City of London - the end...